مو در باور مردم بهار

مو در باور مردم بهار

به گزارش ایوا مردم بهار درباره مو باور و پنداشته هایی دارند که بیشتر آنها حکایت از نوعی قداست و محترم بودن مو در فرهنگ مردم بهار دارد. علاوه جنبه قداستی که برای مو قایل هستند از نظر بهداشتی پراکنده نکردن مو و جمع کردن مو را امری بهداشتی می پندارند.

* به باور بهاریها اگر موی سر روی زمین یا روی مفرش بی افتد خود بخود به راه افتاده و به این سوی و آن سوی می رود. و هر آن امکان دارد به دهان افراد یا داخل غذا و مواد خوراکی نفوذ نموده و موجب بیماری و مرض گردد. بنابر همین در گذشته بسیاری از زنان مسن و پیر همواره کاسه ای آب در کنار خود گذاشته و موهای موجود در اطراف خود را یافته در درون کاسه می انداختند تا موها در باتلاق آب گیر افتاده و توان حرکت نداشته باشند.

* در مواردی هم اعتقاد دارند که پس از شانه نمودن موی سر، موهایی که در بین دندانه های شانه گیر می کند را از شانه جدا کرده و آن را مچاله نموده در بین درز خشت یا سوراخ دیوار و یا در داخل بالش قرار می دهند تا باد موها را با خود این طرف و آن طرف نبرد. اگر موها را درگوشه ای رها نمایند باد آن هر را جابجا نموده و برای صاحب مو سردرد مزمن و دایمی به همراه خواهد داشت.

* در باوری دیگر بهاریها بر این باورند که اگر تار مو یا طره ای از مو از سر جدا شده از گوشه و کنار روسری و چارقد بیرون بزند، به خانه آنها مهمان خواهد آمد. بنابراین اگر زنی را ببینند که تار یا طره موی او بیرن از روسری باشد می گویند: «خدا کند مهمانی به خانه شما می آید سوغاتی همراه داشته باشد» منظور از سوغاتی هم سوغاتی زیارت است.

* اگر کسی شب هنگام موی خود را شانه نماید برای او بد یمنی و بد بختی به بار می آورد. به باور آنها حضرت زینت(س) چون به خاطر امام حسین(ع) و یارانش بسیار بدحال و پریشان بود شب ها موهای خود را شانه می کرد.

* برخی از کودکان هستند که خواب موی قسمتی از سر آنها بر عکس دیگر نقاط می شود. این بخش از مو را اصطلاحاً «بُر» (bor) می نامند. بهاری ها بر این باورند که کودکان سر می خورند. به این معنی که وجود این بچه در خانه موجب رسید آسیب جانی به یکی از اعضای خانواده می شود. برای رفع این مشکل افرلادی که از نظر مالی متمکن هستند یک گوسفند و در صورت عدم استطاعت مالی خروسی را خریداری نموده و آن را به تعداد سه مرتبه به دور بچه مذکور می گردانند سپس حیوان را قربانی نموده و با کاردی که سلاخی نموده ان مقداری خون برداشته و به قسمتی از سر که موی آن برگشته است می مالند به این باور که نحوست کودک را رفع نموده اند در نهایت اگر قربانی خروس باشد تمام آن را فقرا و نیازمندان خیرات می کنند ولی اگر قربانی گوسفند باشد کمی برای خود برداشته و بقیه را بین نیازمندان و همسایه ها و خویشان توزیع می کنند.

نویسنده : سلیم سلیمی موید
انتهای پیام/