دست مریزاد. مقاله خوب و روشنگرانه ای است. وجود زنان و دخترانی چون سرکار خانم شریفی مایه مباهات بوده و پرورش دهنده فرزندانی روشن نگر و با هویت هستند.
هنر و اصالت

هنر و اصالت
به بهانه اجرای تورکی گروه موسیقی ایوا در شبکه همدان
ذوق و استعداد هنری سوای اینکه در وجود بعضی به ودیعه نهاده شده ، مساله ای است که با محیط هم گره خورده است . یعنی با محیط و زادبومی که فرد در آن رشد می کند و از همان اولین روزهای حیات احساسات و عواطف و هیجاناتش در آن شکل می گیرد. این محیط در آغاز جمع خانواده و فامیل و بستگان است و بعدها به مدرسه و دوستان وفضای شهر و روستا گسترش می یابد . نغمه ها و نواهایی که فرد از همان نخستین روزهای کودکی می شنود ، لحن و موسیقی خاص زبان ، شعرهای فولکلوریک و غیر فولکلوریک ، داستانها و متلها ( نقیل ) ، ضرب المثلها ( آتالار سوزو ) ، اصطلاحات خاص زبانی ، معماها ( تاپماجالار ) و … که بر بستر زبان شکل می یابند ، آداب و رسوم و باورهای مذهبی و حتی باورهای خرافی و همه آنچه تحت عنوان فرهنگ در اشکال مختلف از گذشته های بسیار دور بجا مانده و هنوز در وجوه مختلف زندگی جاری و ساری است ، و نیز اقلیم جغرافیایی و … همه و همه برشکل گیری ذهنیت و شخصیت انسان و چگونگی عواطف و احساساتش ونیز شیوه بیان آنها تاثیر می گذارد . به این جهت است که می گویند هنرمندی اصیل است که محیط رشد و نموش در اثری که خلق کرده ، تجلی پیدا کرده باشد زیرا چنین هنری زاییده و مخلوق احساسات و عواطف اصیل و واقعی فرد است و نه محصول تقلید که طبیعتا ارزش پایین تری دارد .
حتما شنیده اید که می گویند انسانها وقتی احساساتی ، هیجان زده یا عصبانی می شوند به زبان مادریشان صحبت می کنند . آفرینش هنری هم محصول غلیان احساسات و عواطف است . یعنی وقتی احساسات و عواطف هنرمند به جوش آمد ناخودآگاه برای انتقال این عواطف از موادی استفاده می کند که محیط از همان ابتدا در اختیار او قرار داده است . یعنی اگر شاعر است از زبان مادری اش ، اگر نقاش است محیط و فرهنگ پیرامونش ، اگر اهل موسیقی است از نغمه ها و نواهای بجا مانده از گذشتگان بهره می برد تا عمیق ترین احساسات و عواطفش را به مخاطب انتقال دهد. اینجاست که هنر ناب و اصیل به وجود می آید و ماندگار هم می شود . بی شک هیچ یک از اشعار فارسی استاد شهریار به لحاظ عمق تاثیرگذاری و شدت عواطفش به پای شعرهای تورکی و خصوصا خصوصا منظومه ” حیدربابایه سلام ” نمی رسد . ” صد سال تنهایی ” معروفترین اثر گابریل گارسیا مارکز رمان نویس شهیر کلمبیایی که سبکی خاص و منحصر به فرد دارد ، محصول نگرش خاص حاکم بر محیط فرهنگی و اجتماعی اوست . شاعری که هرگز دریا را ندیده اما در شعرش از دریا سخن می گوید ، در حقیقت مقلد است و نه هنرمندی خلاق . اگر رمان نویسی که ایرانی است و در ایران زندگی می کند ، برای جذابیت کارش رمانی می نویسد که در محیطی اروپایی اتفاق می افتد بی آنکه هرگز اروپا را دیده باشد و در آنجا زندگی کرده باشد ، معنای هنر ناب و اصیل را نمی داند و بی شک اثرش ، اثری درخور اعتنا نخواهد بود .
این مقدمه طولانی را گفتم برای قدردانی از کار بسیار ارزشمند ” گروه موسیقی ایوا ” ی شهرستان باهار که طرحی نو در انداخته و قدم در راهی گذاشته که بی شک بسیار ارزشمند و همچنین بسیار تاثیرگذار است .
در منطقه و استان ما علیرغم اینکه اکثریت تورک هستند ، لیکن همجواری با مناطق کرد و لر و فارس نشین و دوری نسبی از تبریز به عنوان مرکز فرهنگی زبان و ادبیات و همچنین هنر و موسیقی تورکی از طرفی ، و نبود امکانات آموزشی و رسانه ای در حوزه زبان و ادبیات و هنر تورکی از طرف دیگر ، باعث شده تا هنر دوستان وهنرجویان ما جهت آموزش و یادگیری بناچار تحت تاثیر حوزه زبان و فرهنگ فارسی قرار بگیرند . همچنانکه زبان ما به جهت همین همجواری بیش از شهرهایی مانند تبریز و اردبیل و .. تحت تاثیر زبان فارسی قرار گرفته ، این اتفاق در حوزه شعر و موسیقی و هنرمان هم رخ داده است لیکن جای خوشحالی و مسرت بسیار است که با خودآگاهی اتفاق افتاده در سالهای اخیر نسبت به هویت تورکی مان ، تمایل روزافزونی نسبت به این مساله مهم و اساسی وجود دارد که نباید از زبان و فرهنگمان که میراثی گرانبها و ارجمند است و از گذشتگانمان به ما رسیده و سند کیستی و چیستی ماست ، غفلت ورزیم و اگر حرفی برای گفتن داریم ازقضا لازم است که خودمان باشیم . گروه موسیقی ایوا نشان داد که موسیقی تورکی منطقه ما تنها دربرگیرنده موسیقی آشیقی نیست . این گروه با اجرای تصنیف قدیمی و زیبای ” جئیرانیم ترلانیم ” که طی دهه های اخیر در منطقه ما مغفول مانده و رو به فراموشی بود ثابت کرد هم در صدد احیای گنجینه های ارزشمند موسیقی تورکی خاص این منطقه است هم در صدد نشان دادن مسیری تازه بخصوص به نوجوانان و جوانان علاقمند به موسیقی . می گویند کلاغی می خواست تا راه رفتن کبک را تقلید کند اما نه تنها طرز راه رفتن کبک را نیاموخت ، راه رفتن خودش را هم از یاد برد . گروه موسیقی ایوا نشان داد نه تنها لازم نیست راه رفتن کبک را تقلید کنیم و بیاموزیم بلکه اگر خودمان باشیم ، هم به ” خودمان ” و ”هویتمان ” ارج نهاده ایم و عزت نفسمان را محترم شمرده ایم ، هم تاثیر گذاریمان بسیار بیشتر خواهد . به همین دلیل است که اجرای تورکی گروه ایوا فوق العاده به دل می نشیند وحسی را برمی انگیزد که وصف ناشدنی و منحصر به فرد است .
مریم شریفی
انتهای پیام/
برچسب ها :شهرستان بهار ، گروه موسیقی ایوا
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 1 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 1