چرا مسئولان شهرستان بهار در جهت خواسته های مردم حرکت نمی کنند؟

بار اولی که این جشنواره برپا شد هم در مطلبی در خصوص استقبال مردم و شور و نشاطی که در فضای گوشه ای از شهر ایجاد شده بود نوشتم و از جمله متذکر شدم که به دلایل متعدد ضرورت دارد برای برپایی چنین نمایشگاههایی از گروههایی دعوت شود که اولا نماینده واقعی استانهای مختلف باشند و نه اینکه تنها نام مثلا استان آذربایجان شرقی را نصب کرده باشند در حالیکه نه از این استان آمده اند و نه محصولاتشان را از آنجا آورد اند . همچنین گفته بودم آنها که به شهر ما می آیند بخصوص اگر این آمدنها پرتکرار باشد بی شک فرهنگ خود را نیز به همراه می آوردند و بر فرهنگ شهر تاثیر گذار خواهند بود و به همین دلیل بهتر است میزبان گروههایی باشیم از استانهایی با فرهنگی  نزدیک به فرهنگ اصیل و غنی خودمان ؛ یعنی استانهای ترک نشینی همچون آذربایجانهای غربی و شرقی و اردبیل و زنجان و قزوین و … .

تابستان امسال هم ( از 20 تا 30 تیرماه ) برای چندمین بار این به اصطلاح جشنواره در پارک لاله شهر بهار برگزارشد اما با استقبالی بسیار ناچیز . طی دو باری که از این نمایشگاه کوچک بازدید کردم نکته مهمی را فهمیدم و آن اینکه مردم بسیار جلوتر از مسئولان شهری حرکت می کنند . مردم فهیم شهرستان بهار دریافته اند که جشنواره ای که صرفا نام عاریتی ” جشنواره ” دارد و ادعا میکند نمایندگانی از همه یا اکثریت  اقوام و استانها دارد در حالیکه چنین نیست و بی کیفیت ترین جنسها را در غیربهداشتی ترین شرایط عرضه می کند ، ارزش حتی بازدید کردن ندارد . به همین جهت هم بود که استقبال بسیار ناچیزی از این نمایشگاه کوچک ( و البته نه جشنواره ) به عمل آمد .  مردم می گویند چرا باید پولشان را به اجناسی بنجل با کیفیت بسیار پایین بدهند یا مواد خوراکی غیر بهداشتی تهیه کنند در حالیکه در مغازه های سطح شهر بهتر و با کیفیت ترش وجود دارد . مغازه داران هم معترضند که چرا در چنین شرایط اقتصادی دشواری مسئولان شهری به جای اینکه فرصتهایی از این قبیل را برای آنان فراهم کنند آنرا در اختیار دیگران می گذارند و برایشان رقیب هم می آورند . شاید در نگاه اول این موضوع چندان هم مهم به نظر نرسد اما اگر در خصوص شرایط پیش آمده برای سایر مناطق و استانها  اطلاعات و آگاهی کافی کسب کرده و نظر عمیق تر و جامع تری به مهاجرتهای بی رویه از خارج استان ، مسایل فرهنگی پیش آمده به تبع آن  و تغییر تدریجی ترکیب جمعیتی و مسایل و مشکلاتی که در آینده به دنبال خواهد آورد و خدای ناکرده دامن همه مردم بومی شهرستان را خواهد گرفت داشته باشیم ، بی گمان چندان هم ساده انگارانه با موضوع برخورد نخواهیم کرد و بیکار نخواهیم نشست تا روزی که کار از کار بگذرد .

سوال این است که  چرا  مسئولان علیرغم اعتراضهای قبلی این همه اصرار به میزبانی این گروه دارند ؟ آیا این هم نمونه دیگری از عدم همراهی با مردم و اجابت نکردن خواست ایشان است ؟ هنوز حذف تابلوی ورودی شهر بهار ، بهانه های واهی برای برداشتن آن و بی اعتنایی به خواسته و اعتراض مردم از خاطر نبرده ایم . در حالیکه شهر لالجین به عنوان بخشی از شهرستان بهار تابلوی بزرگ و قابل توجهی در ورودی شهر دارد شهر بهار به عنوان مرکز شهرستان ، از چنین تابلویی که بتواند معرف شهر به مسافران و گردشگران باشد محروم است و باید به تابلوی کوچکی که حتی به چشم نمی آید و نظرهیچ مسافری را به خود جلب نمی کند ، بسنده کند . می گویند این خواسته مسئولان استانی است !! اگر چنین است که مسئولان استان پا از حوزه مسئولیت و اختیاراتشان فراتر نهاده اند و باید دید چرا و بر طبق کدام قانون به خود اجازه می دهند که درجزئی ترین امور شهرستان بهار دخالت کنند ؟!!  باید این مساله را با مردم در میان نهاد و اقدامات لازم قانونی جهت ممانعت از چنین مداخلاتی را به انجام رساند. اگر هم ماجرا این نیست و به مسئولان شهرستان برمی گردد که باید گفت یا به حدود و ثغور وظایف خویش آشنا نیستند  یا آشنا هستند و اراده لازم برای عملی کردنش را ندارند که البته خود عذر بدتر از گناه است . همچنانکه در کمال تاسف اقدامی هم در جهت جذب و استخدام نیروهای تحصیلکرده شهرستان در ادارات، نهادها ، بیمارستان و درمانگاههای شهرستان انجام نمیدهند و علیرغم بیکار ماندن نیروهای بومی شهرستان ، باید در ادارات و نهادهای مختلف شاهد نیروهای غیربومی از شهرستانها و حتی استانهای همجوار باشیم که رفتار متکبرانه ، زشت و تحقیرآمیزشان با مراجعین و بخصوص با کسانی که نمی توانند یا به هر دلیل فارسی صحبت کنند مایه تعجب و شرمساری است …
به امید آنکه مسئولان شهرستان با آگاهی و درایت بیشتر ، مسایل را روشنتر و عمیق تر ببینند و جوانب مختلف را بسنجند و با اعتماد به نفس بیشتر و تکیه به حمایتهای مردمی ، در جهت خواسته ها و احقاق حقوق مردم شهرستان برآیند.

انتهای پیام / م . شریفی