كوفته و انواع آن در شهر بهار

ﺷﻜﻞ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﺓ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺒﻊ ﺁﻥ، ﻧﺎﻣﺶ ﻓﺮﻕ ﻣـﻲﻛﻨـﺪ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺗﻬﻴﻪ، ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﻣﺼﺮﻑ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ. ﺩﺭ ﻣﺠﻤـﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻫﺎﻱ ﻣﺠﻠﻞ ﻭ ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻣﺠﻠﺴﻲ ﻣﺤﺴـﻮﺏ ﺷـﺪﻩ ﻭ ﺗﻨﻬـﺎ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧـﺎﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻌﺰﺯ ﻭ ﻳﺎ ﻭﻳﮋﻩ ﺑﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ: ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴـﻲ، ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺧـﺎﻧﻤﻲ، ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻛـﺎﺭﮔﺮﻱ ﻭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ

ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﻣﺰﻩ ﻭ ﻃﻌﻢ ﻫﺮ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺗﻨﻬـﺎ ﺩﺭ ﺍﺑﻌـﺎﺩ ﻭ ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺑﺎ ﻫﻤـﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕﺍﻧـﺪ. ﺑﻌـﺪ ﺍﺯ ﺷﻜﻞﺩﻫﻲ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ، ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ، ﺑﻘﻴـﻪ ﺭﺍ ﻣـﻲﺑﺎﻳﺴـﺘﻲ ﺩﺭ ﺩﺍﺧـﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﻳـﺎ ﺩﻳﮕـﻲ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺑﺨﺎﺭﭘﺰ ﻛﺮﺩ. ﭘﺲ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺭﻳﺨﺘﻪ ﻭ ﺯﻳﺮ ﺍﺟـﺎﻕ ﺭﺍ ﺭﻭﺷـﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺩﻧﺒﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﻟﭙﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﺑﻌـﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻟﭙﻪﻫﺎ ﻛﺎﻣ ًﻼ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳـﭙﺲ ﻣﻘـﺪﺍﺭﻱ ﭘﻴـﺎﺯ ﺩﺍﻍ ﺭﺍ ﻫﻤـﺮﺍﻩ ﺑـﺎ »ﺗـﻼﺱ ۱ « ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻬﻴﻪ » ُﺗﻼﺱ« ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺭﻭﻏﻦ ﻧﺒـﺎﺗﻲ ﻳـﺎ ﺣﻴـﻮﺍﻧﻲ ﺭﺍ ﺑـﺎ ﺁﺭﺩ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻭ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﻛﺮﺩﻩ، ﺳﭙﺲ ﺗﻒ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﺍﺩﻭﻳـﻪ، ﻧﻤـﻚ، ﻓﻠﻔـﻞ ﻭ ﺯﺭﺩﭼﻮﺑﻪ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣ ًﺎ ﻋﻄﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﭙﻴﭽﺪ. ﺑﻌـﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜـﻪ ﺍﺯ ﭘﺨﺖ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﺯﻳﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﺧﻨﻚ ﺷﻮﺩ ﻭ ﺑﺘﻮﺍﻧﻨﺪ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﻛﻒ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻳﺎ ﺩﻳﮓ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻳﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻛﻤـﻲ ﻭﻟـﺮﻡ ﺷﺪ، ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎﻱ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﺭﺍ ﻳﻜﻲ ﻳﻜﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭘﺨﺖ، ﻛﻮﻓﺘـﻪﻫـﺎ، ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﻴﻨﻲ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻣﻲﭼﻴﻨﻨﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺍﻫﺎﻟﻲ ﺑـﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜـﻪ ﻣـﺎﻳﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﺩﻳﮓ ﺍﺳﺮﺍﻑ ﻧﺸـﻮﺩ ﻭ ﺑﻴﺸـﺘﺮﻳﻦ ﺍﺳـﺘﻔﺎﺩﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺒﺮﻧـﺪ، ﻣﻬﻤـﺎﻥ ﺯﻳـﺎﺩﻱ ﺭﺍ ﺩﻋـﻮﺕ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺁﻧﻬﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺯﻳﺎﺩ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺳـﻪ ﻧـﻮﻉ ﺍﺯ ﻛﻮﻓﺘـﻪ؛ ﻳﻌﻨﻲ ﻧﺮﮔﺴﻲ، ﺧﺎﻧﻤﻲ ﻭ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺭﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻫـﺮ ﺳﻪ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺑﺒﻴﻨﻨﺪ، ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻛﻮﻓﺘﺔ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﺩﻳﮓ ﻳﺎ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣـﻲﭘﺰﻧـﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻛﻮﻓﺘﺔ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻛﻮﻓﺘﺔ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﺭﺍ ﻣﻲﭘﺰﻧﺪ.

ﺷﻴﻮﺓ ﺁﻣﺎﺩﻩﺳﺎﺯﻱ ﻭ ﭘﺨﺖ ﺍﻧﻮﺍﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ

ﺯﻧﺎﻥ ﻛﺪﺑﺎﻧﻮﻱ ﺑﻬﺎﺭﻱ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﭼﻬﺎﺭ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻨﺎﺳـﺒﺖ ﺧﺎﺻـﻲ ﺩﺭ ﺯﻣـﺎﻥ ﻭ ﻣﻜﺎﻥ ﻭﻳﮋﻩ ﭘﺨﺘﻪ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭﻳﮋﻩ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﺩﺭ ﺑـﻴﻦ ﭼﻬـﺎﺭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﻛﻮﭼﻜﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﺍﻣﺮﻭﺯﻩ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻧﺮﮔﺴـﻲ ﻳﻜـﻲ ﺍﺯ ﺑﻬﺘـﺮﻳﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﻤﺰﻩﺗﺮﻳﻦ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﺑﻬﺎﺭﻱﻫـﺎ ﻣﺤﺴـﻮﺏ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ. ﺍﻧـﺪﺍﺯﻩ ﺁﻥ ﻛﻤـﻲ ﺍﺯ ﮔـﺮﺩﻭ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻋﻠﺖ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﻱ ﺁﻥ ﺑﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﺭﻭﺍﻳﺘﻲ ﺑﺪﻳﻦ ﻣﻀﻤﻮﻥ ﻧﻘﻞ ﻣﻲﺷﻮﺩ: ﺩﺭ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻗﺪﻳﻢ ﻋﺮﻭﺳﻲ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ ﻧﺮﮔﺲ ﺑﺎ ﻣـﺎﺩﺭ ﺷـﻮﻫﺮ ﺧـﻮﺩ ﺩﺭ ﻳـﻚ ﺧﺎﻧـﻪ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻣﻲﻛﺮﺩ. ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭ ﺑﻮﺩﻥ ﻋﻼﻗﻪ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﻲ ﺑـﻪ ﺧـﻮﺭﺩﻥ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺩﺍﺷـﺖ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻫﺮﺵ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻣﻲﻛﺮﺩ. ﻋﺮﻭﺱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺑـﻮﺩ ﻛـﻪ ﻭﻳﺎﺭ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﻧﺎﺧﻮﺩﺁﮔﺎﻩ ﻫﻮﺱ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﻫـﺮ ﻣﻮﻗـﻊ ﻛـﻪ ﭼﺸـﻢ ﻣﺎﺩﺭﺷـﻮﻫﺮﺵ ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﻣﻲﺩﻳﺪ ﺩﺭ ﺧﻔﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎﻱ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻲﺧﻮﺭﺩ. ﻋﺮﻭﺱ ﻏﺎﻓﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺑﻮﺩ ﻛـﻪ ﻣﺎﺩﺭ ﺷﻮﻫﺮ ﻣﻲﺩﺍﻧﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺑﻪﺻـﻮﺭﺕ ﭘﻨﻬـﺎﻧﻲ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺗﻬﻴـﻪ ﻛـﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﻲﺧـﻮﺭﺩ. ﺭﻭﺯﻱ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﻋﺮﻭﺱ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻪﺍﻱ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺩﺍﺷﺖ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻣﻲﺧـﻮﺭﺩ. ﻣﺎﺩﺭﺷﻮﻫﺮ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻭ ﺧـﻮﺭﺩﻥ ﺁﻥ ﻭﻗـﺖ ﺯﻳـﺎﺩﻱ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋـﺮﻭﺱ ﻣﻲﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﻧﺘﻴﺠﻪ ﻛﺎﺭﻫﺎﻱ ﺭﻭﺯﻣﺮﻩ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﺗﻠﻨﺒﺎﺭ ﻣﻲﺷﺪ ﺍﺯ ﺩﺳـﺖ ﻋـﺮﻭﺱ ﺑـﻪ ﺳﺘﻮﻩ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﺎ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻲ ﺑﻪ ﻭﻱ ﮔﻔﺖ: »ﺍﻳﻦ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﻧﺸﺪ« ﻣﻨﻈﻮﺭ ﺍﻭ ﺍﻳـﻦ ﺑـﻮﺩ ﻛﻪ ﭼﻪ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺗﻮ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑـﻪ ﺑﻌـﺪ ﻧـﺎﻡ ﺍﻳـﻦ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺭﺍ ﻧﺮﮔﺴـﻲ ﮔﺬﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﭘﺨﺖ ﺁﻥ ﺑﻴﻦ ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺷﺪ. ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﻫﻔﺖ ﻳﺎ ﻫﺸﺖ ﻋﺪﺩ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﺩﺭﺳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ ﺍﺯ ﺍﻳـﻦ ﻣـﻮﺍﺩ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ؛ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺸﺨﻴﺺ ﺁﺷﭙﺰ، ﮔﻮﺷﺖ ﭼـﺮﺥ ﻛـﺮﺩﻩ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﻫﻤـﺮﺍﻩ ﻧﺨﻮﺩ ﻭ ﻟﭙﻪ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﭼﺮﺥ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺩﻭ ﻋﺪﺩ ﭘﻴـﺎﺯ ﻣﺘﻮﺳـﻂ ﺭﺍ ﺷﺴـﺘﻪ، ﭘﻮﺳـﺖ ﻛﻨﺪﻩ ﻭ ﭼﺮﺥ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﭼﺮﺥ ﻛﺮﺩﻥ ﭘﻴﺎﺯ، ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻧﻤـﻮﺩﻩ ﻭ ﺑـﺮﺍﻱ ﺑـﺎﺭ ﺳﻮﻡ ﻫﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻫﻢ ﭼﺮﺥ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺳﭙﺲ ﺩﻭ ﻋـﺪﺩ ﭘﻴـﺎﺯ ﺩﻳﮕـﺮ ﺭﺍ ﭘﻮﺳـﺖ ﻛﻨـﺪﻩ ﻭ ﺩﺍﺧـﻞ ﺭﻭﻏﻦ ﺳﺮﺥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺑﻪ ﺗﻬﻴـﻪ ﻣـﺎﺩﻩﺍﻱ ﺑﻪ ﻧﺎﻡ » ُﺗﻼﺱ« ﻣﻲﺭﺳﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻬﻴﻪ » ُﺗﻼﺱ« ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺭﻭﻏﻦ ﻧﺒﺎﺗﻲ ﻳﺎ ﺣﻴﻮﺍﻧﻲ ﺭﺍ ﺑـﺎ ﺁﺭﺩ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻭ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﻧﻤﻮﺩﻩ، ﺗﻒ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺍﺯ » ُﺗﻼﺱ« ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺍﺻﻠﻲ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻭ ﻗﺪﺭﻱ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﻱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻦ ﺩﺭ ﻭﺳﻂ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺁﺧﺮ ﻛـﺎﺭ ﻭ ﺯﻣـﺎﻥ ﺷﻜﻞ ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﮕﻪ ﻣﻲﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﻬﻴﻪ » ُﺗﻼﺱ« ﻭ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻧﻤﻮﺩﻥ ﺑـﺎ ﻣـﺎﺩﻩ ﺍﻭﻟﻴـﻪ، ﺗﻌﺪﺍﺩ ﭼﻬﺎﺭ ﻋﺪﺩ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺭﺍ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺎﺩﻩ ﺍﻭﻟﻴـﻪ ﻣـﻲﺷـﻜﻨﻨﺪ. ﺳـﭙﺲ ﻧﻤـﻚ ﻭ ﺯﺭﺩﭼﻮﺑـﻪ ﻭ ﺍﻧﺪﻛﻲ ﻓﻠﻔﻞ ﻭ ﺯﻋﻔﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﺗﻤﻴـﺰ ﺑـﻪ ﻣـﺪﺕ ﭘﻨﺞ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻭﺭﺯ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﻛﺎﻣﻼً ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﻤﺰﻭﺝ ﮔﺮﺩﻧﺪ. ﻫﻤﺰﻣـﺎﻥ ﺑـﺎ ﻭﺭﺯ ﺩﺍﺩﻥ، ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺁﺭﺩ ﻧﺨﻮﺩﭼﻲ ﻭ ﻛﻤﻲ ﺭﺷﺘﻪ ﺧﺎﻧﮕﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺗﻨﻮﺭ ﺳـﺮﺥ ﺷـﺪﻩ ﺑﺎﺷـﺪ، ﺑـﻪ ﻣﺨﻠـﻮﻁ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎﺯ ﻭﺭﺯ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ ﺗﺎ ﻛﺎﻣﻼً ﺩﺭ ﻫﻢ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﺷﻮﻧﺪ. ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﺎﺩﻩ ﺑـﻪ ﺩﺳـﺖ ﺁﻣﺪﻩ ﺭﺍ ﮔﻮﺷﻪﺍﻱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺭﻭﻱ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻲﭘﻮﺷﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﻳﮕﺮ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺑﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﻨﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺭﺍ ﺁﺏﭘﺰ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌـﺪ ﻛﻤـﻲ ﭘﻴـﺎﺯ ﺩﺍﻍ ﺗﻬﻴـﻪ ﻭ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﮔﺮﺩﻭ ﭘﻮﺳﺖ ﻛﻨﺪﻩ ﻭ ﻣﻐﺰ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﻛﺎﻣﻼً ﺳﺎﻟﻢ ﺩﺭﻣﻲﺁﻭﺭﻧﺪ. ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻻﺯﻡ ﺧﺮﻣﺎﻱ ﻧﺮﻡ ﻭ ﺗﺎﺯﻩ ﺭﺍ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﻭ ﻫﺴﺘﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﻲﺁﻭﺭﻧﺪ. ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻣﻘـﺪﺍﺭﻱ ﻫﻢ ﺍﺯ » ُﺗﻼﺱ« ﺭﺍ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﺍﻳـﻦ ﻣـﻮﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻳﻚ ﻇﺮﻑ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻗـﺮﺍﺭ ﺑﺪﻫﻨـﺪ. ﺑﻌـﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣـﺎﺩﻩ ﺍﺻﻠﻲ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻭ ﻧﻴﺎﺯ ﺍﺳﺖ ﺗﺎ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﺎﺭ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪﺍﻱ ﺩﺭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﻛﻪ ﺑﺘﻮﺍﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﻮﺍﺩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘﻲ ﻗـﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ ﺑـﺮ ﺭﻭﻱ ﺍﺟـﺎﻕ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. ﺳﭙﺲ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﺩﻭ ﻳﺎ ﺳﻪ ﻛﺎﺳﻪ ﺁﺏ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧـﺪ ﻭ ﺯﻳـﺮ ﺍﺟـﺎﻕ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺩﻧﺒﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻣﺸﺘﻲ ﻟﭙـﻪ ﺑـﻪ ﺩﺍﺧـﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﻣﻲﻣﺎﻧﻨﺪ ﺗﺎ ﻟﭙﻪﻫﺎﻱ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻛﺎﻣﻼً ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ. ﺳﭙﺲ ﻳﻚ ﻗﺎﺷـﻖ ﻏﺬﺍﺧﻮﺭﻱ ﭘﻴﺎﺯ ﺩﺍﻍ ﺭﺍ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻳﻚ ﻗﺎﺷﻖ » ُﺗﻼﺱ« ﺩﺭ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﻘـﺪﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﺍﺩﻭﻳﻪ، ﻧﻤﻚ، ﻓﻠﻔﻞ ﻭ ﺯﺭﺩﭼﻮﺑﻪ ﻫﻢ ﺑـﻪ ﺩﻳـﮓ ﺍﺿـﺎﻓﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻫﻤﺰﻣـﺎﻥ ﭘﺨﺘـﻪ ﻭ ﺍﺻﻄﻼﺣﺎً ﻋﻄﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﺩﺭ ﻫﻢ ﺑﭙﻴﭽﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺍﺯ ﭘﺨﺖ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻄﻤـﺌﻦ ﺷـﺪﻧﺪ. ﺯﻳﺮ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺧﺎﻣﻮﺵ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﺗﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺯﻣـﺎﻥ ﻣﺨﻠـﻮﻃﻲ ﺭﺍ ﻛـﻪ ﺍﺯ ﻗﺒﻞ ﺗﻬﻴﻪ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﺩﺍﺧﻞ ﺳﻴﻨﻲ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺩﻗﺎﻳﻘﻲ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻭﺭﺯ ﻣﻲﺩﻫﻨﺪ. ﺑﻌـﺪ ﻣﺸـﺖ ﻛﻮﭼﻜﻲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺣﺎﻟﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﻭ ﺑـﻪ ﺷـﻜﻞ ﻧﻴﻢﺩﺍﻳـﺮﻩ ﺗﻮﺧـﺎﻟﻲ ﺩﺭﻣﻲﺁﻭﺭﻧـﺪ. ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﮔﻮﺩﻱ ﻭ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺘﮕﻲ ﻧﻴﻢﺩﺍﻳﺮﻩ ﺑـﻪ ﻭﺟـﻮﺩ ﺁﻣـﺪﻩ، ﻳﻚﭼﻬـﺎﺭﻡ ﺩﺍﻧـﻪ ﺧﺮﻣـﺎ، ﻳﻚﺳﻮﻡ ﺳﻔﻴﺪﻩ ﻭ ﺯﺭﺩﻩ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺁﺏﭘﺰ ﺷﺪﻩ، ﻳﻚ ﻗﺎﺷﻖ ﭼـﺎﻱﺧﻮﺭﻱ ﻛﻮﭼـﻚ ﭘﻴـﺎﺯ ﺩﺍﻍ، ﻳﻚ ﻗﺎﺷﻖ ﭼﺎﻱﺧﻮﺭﻱ ﻛﻮﭼﻚ » ُﺗﻼﺱ« ﻭ ﻫﻤﭽﻨـﻴﻦ ﻳﻚﭼﻬـﺎﺭﻡ ﻣﻐـﺰ ﻳـﻚ ﻋـﺪﺩ ﮔـﺮﺩﻭ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺩﻭ ﻃﺮﻑ ﻭ ﻟﺒﻪﻫﺎﻱ ﻧﻴﻢﺩﺍﻳﺮﻩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺍﺧﻞ ﻣﺘﻤﺎﻳﻞ ﻧﻤﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﻳﺖ ﻧﻴﻢﺩﺍﻳﺮﻩ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﻲ ﻛﻪ ﻣﻮﺍﺩ ﺫﻛﺮ ﺷﺪﻩ ﻛـﺎﻣﻼً ﺩﺭ ﻣﻴـﺎﻥ ﻣـﺎﺩﻩ ﺍﻭﻟﻴـﻪ ﻗـﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺘـﻪ ﻭ ﺩﻳـﺪﻩ ﻧﻤﻲﺷﻮﻧﺪ، ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﺩﺍﻳﺮﻩ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻫﺮ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻧﺮﮔﺴـﻲ ﻛﻤـﻲ ﺑﺰﺭﮒﺗـﺮ ﺍﺯ ﮔـﺮﺩﻭ ﻭ ﻛﻮﭼﻚﺗﺮ ﺍﺯ ﺗﻮﭖ ﺗﻨﻴﺲ ﺍﺳﺖ. ﺑﺎ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﺷـﺪﻥ ﻛﻮﻓﺘـﻪﻫـﺎ ﺩﻭﺑـﺎﺭﻩ ﺯﻳـﺮ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﺭﺍ ﺭﻭﺷـﻦ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﺎﻳﻊ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻛﻤﻲ ﻭﻟﺮﻡ ﺷﺪ، ﻛﻮﻓﺘﻪﻫـﺎﻱ ﺁﻣـﺎﺩﻩ ﺷـﺪﻩ ﺭﺍ ﻳﻜـﻲ ﻳﻜﻲ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺮﺍﻱ ﺟﻠﻮﮔﻴﺮﻱ ﺍﺯ ﻣﺘﻼﺷﻲ ﻭ ﻳﺎ ﻟـﻪ ﺷـﺪﻥ، ﻛﻮﻓﺘـﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺑـﻪ ﮔﻮﻧﻪﺍﻱ ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻫﻢ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﮕﻴﺮﻧﺪ. ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻫﺮ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﺗﻨﻬـﺎ ﻳﻚ ﺭﺩﻳﻒ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﻛﻒ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﻣﻲﭼﻴﻨﻨﺪ. ﺷﻌﻠﻪ ﺯﻳـﺮ ﻗﺎﺑﻠﻤـﻪ ﺭﺍ ﺧﻴﻠـﻲ ﻛـﻢ ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ ﺗـﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺑﻪ ﺁﺭﺍﻣﻲ ﺩﺭ ﺣﺮﺍﺭﺕ ﻣﻼﻳﻢ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻛﻮﻓﺘـﻪﻫﺎ ﺑـﺮﺍﻱ ﭘﺨـﺖ ﻛﺎﻣﻞ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺑﻴﻦ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﻴﺴﺖ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺍﺳﺖ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻣﻄﻤﺌﻦ ﺷﺪﻧﺪ ﻛـﻪ ﻛﻮﻓﺘـﻪﻫﺎ ﭘﺨﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺳﻴﻨﻲ ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﻫﻢ ﻣﻲﭼﻴﻨﻨﺪ. ﺳـﭙﺲ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺟﻠﻮﺓ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﻫـﺮ ﻛـﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬـﺎ ﻣﻘـﺪﺍﺭﻱ ﺯﻳـﺮﻩ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﻭﺟﻮﺩ ﺯﻳﺮﻩ ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺯﻳﺒﺎﻳﻲ ﻛﻮﻓﺘﻪ، ﻋﻄﺮ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺧﻮﺑﻲ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﻲﺩﻫـﺪ. ﺑﻌـﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﺎﺭ ﭘﺨﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ، ﺩﺍﺧﻞ ﻗﺎﺑﻠﻤﻪﺍﻱ ﻛﻪ ﺭﻭﻱ ﺍﺟﺎﻕ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ، ﻣﺎﻳﻌﻲ ﺑﺴﻴﺎﺭ ﻣﻘﻮﻱ ﻭ ﺧﻮﺵﻃﻌﻢ ﺟﻤﻊ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﻃﺮﻓﺪﺍﺭﺍﻥ ﺧﺎﺹ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ. ﺑﻬـﺎﺭﻱﻫـﺎ ﻣﻘـﺪﺍﺭﻱ ﺁﺏ ﺟﻮﺵ ﻭ ﺩﻧﺒﻪ ﮔﻮﺳﻔﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻊ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺩﻭﺑﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻣﻲﺟﻮﺷﺎﻧﻨﺪ. ﺑـﺎ ﺍﻳـﻦ ﻛـﺎﺭ ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪ، ﺩﺭﺳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﺑﺎ ﺁﻥ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﺭﺍ ﺻﺮﻑ ﻧﻤﺎﻳﻨـﺪ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧـﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮ ًﻻ ﻣﺮﺳﻮﻡ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ »ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪ« ﺭﺍ ﺗﺮﻳﺖ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ.

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍﻳﺞ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺑﺰﺭﮔﺘـﺮ ﺍﺯ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻧﺮﮔﺴـﻲ ﺍﺳـﺖ. ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﻧﻘﻞ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﻭﻗﺘﻲ ﺩﺧﺘﺮﻱ ﻧﺎﻣﺰﺩ ﻛـﺮﺩﻩ ﻭ ﻋـﺮﻭﺱ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ ﺗﺒـﺪﻳﻞ ﺑـﻪ ﺧـﺎﻧﻢ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﺍﻳﻦ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺍﺣﺘـﻲ ﺑﺨـﻮﺭﺩ ﻭ ﻫﻤـﻴﻦ ﺍﻣـﺮ ﺩﻟﻴـﻞ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﻱ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ. ﻗﻄﺮ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ۱۵×۱۵ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻭ ﻛﻤﻲ ﺍﺯ ﺗﻮﭖ ﺗﻨـﻴﺲ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﻃﺮﺯ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﺑﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﻳﻜﻲ ﺍﺳـﺖ ﻭ ﺗﻨﻬـﺎ ﺩﺭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﻫﺮ ﻛﺪﺍﻡ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﮔﺬﺍﺷـﺘﻪ ﻣـﻲﺷـﻮﺩ ﺑـﺎ ﻫﻤـﺪﻳﮕﺮ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕﺍﻧﺪ. ﺩﺭ ﻣﻮﺍﺩ ﺩﺍﺧﻞ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻳﻚ ﻗﺎﺷﻖ ﺑﺮﻧﺞ ﻧﻴﻢﭘﺰ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ »ﭼﻠﻮ« ﻧﻴﺰ ﺍﺿـﺎﻓﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺨﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﺑﻴﻦ ﺑﻴﺴﺖ ﻭ ﭘﻨﺞ ﺗﺎ ﺳﻲ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺍﺳﺖ.

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺩﺭ ﺑﻴﻦ ﭼﻬﺎﺭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺭﺍﻳﺞ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﻤﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﺍﺳﺖ. ﺑﻬـﺎﺭﻱﻫـﺎ ﺑﺮ ﺍﻳﻦ ﺑﺎﻭﺭﻧﺪ ﻛﻪ ﭼﻮﻥ ﻛﺎﺭﮔﺮ ﺩﺭ ﺳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﻭ ﺑﺎﻍ ﺯﻳﺎﺩ ﻛﺎﺭ ﻣﻲﻛﻨﺪ، ﺑﻨـﺎﺑﺮﺍﻳﻦ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨـﺪ ﻏـﺬﺍﻱ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﺣﺪ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺍﺳﺖ. ﺍﻧﺪﺍﺯﺓ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺧﻴﻠﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﺖ، ﭘﺲ ﻓﻘﻂ ﻳـﻚ ﻛـﺎﺭﮔﺮ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﺪ ﻳﻚ ﻋﺪﺩ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺭﺍ ﺩﺭﺳـﺘﻪ ﺑﺨـﻮﺭﺩ. ﺑـﻪ ﻫﻤـﻴﻦ ﺩﻟﻴـﻞ ﻧـﺎﻡ ﺁﻥ ﺭﺍ ﻛﻮﻓﺘـﺔ ﻛـﺎﺭﮔﺮﻱ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪﺍﻧﺪ. ﺑﺮﺧﻲ ﻫﻢ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﻛﻪ ﻓﻘﻂ ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ ﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺍﻳﻦ ﺣﺠـﻢ ﺍﺯ ﻏـﺬﺍ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﻧـﺪ ﻭ ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ ﺯﻧﺎﻥ ﻫﻴﭻ ﻭﻗﺖ ﺗﻮﺍﻥ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻳﻚ ﻋﺪﺩ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﻧﻮﻉ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺭﻧـﺪ. ﻗﻄـﺮ ﻛﻮﻓﺘـﺔ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺑﻴﺴﺖ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﺓ ﺗﻘﺮﻳﺒﻲ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺣﺪﻭﺩ ﻳﻚ ﻛﺎﺳﻪ ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺁﺑﮕﻮﺷـﺖﺧﻮﺭﻱ ﺍﺳﺖ. ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﺍﻧـﺪﺍﺯﺓ ﺑـﺰﺭﮒ ﺍﻳـﻦ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺩﺭ ﺍﺻـﻄﻼﺡ ﺑـﻪ ﺁﻥ »ﺑﺎﺗﻤـﺎ ِﻥ« ﻣﻲﮔﻮﻳﻨﺪ. »ﺑﺎﺗﻤﺎﻥ« ﺩﺭ ﺍﺻﻄﻼﺡ ﻣﺤﻠﻲ ﺑﻪ ﺳﻨﮓ ﺳﻪ ﻣﻨﻲ ﺗﺮﺍﺯﻭ ﻭ ﻗﭙﺎﻥﻫﺎﻱ ﻗـﺪﻳﻢ ﻣـﻲﮔﻔﺘﻨـﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺎﻥ ﺗﻮﺯﻳﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﻲﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ. ﻣﻮﺍﺩ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﻭ ﻣﺰﻩ ﻭ ﻃﻌﻢ ﺍﻳﻦ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻫـﻢ ﺑـﺎ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎﻱ ﻗﺒﻠﻲ ﻳﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﺭ ﺍﺑﻌﺎﺩ ﻭ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻭ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻣﻮﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﮔﺬﺍﺷـﺘﻪ ﻣﻲﺷﻮﺩ، ﺑﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻣﺘﻔﺎﻭﺕ ﺍﺳﺖ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻥ ﭘﺨﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﻳﻚ ﺳﺎﻋﺖ ﺍﺳﺖ.

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ

ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ ﺍﺯ ﻧﻈﺮ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﺎﺑﻴﻦ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻧﺮﮔﺴﻲ ﻭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺧﺎﻧﻤﻲ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺭﺩ. ﺍﻧﺪﺍﺯﺓ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺑﭽﻪ ﺍﺯ ﻳﻚ ﺗﺨﻢﻣﺮﻍ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﻭ ﻗﻄﺮ ﺁﻥ ﺣﺪﻭﺩ ﺩﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺳﺎﻧﺘﻲﻣﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﻣـﻮﺍﺩ ﻭ ﻃـﺮﺯ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﺎ ﺩﻳﮕﺮ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ ﻳﻜﻲ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺗﻔﺎﻭﺕ ﺁﻥ، ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻳﻊ ﺁﻣـﺎﺩﻩ ﺷﺪﻩ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺍﺿﺎﻓﻪ ﻛﺮﺩﻥ ﻛﻮﻓﺘﻪﻫﺎ، ﻣﻘﺪﺍﺭﻱ ﺭﺏ ﮔﻮﺟﻪ ﻣﻲﺍﻓﺰﺍﻳﻨﺪ. ﻣﺪﺕ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺑﭽﻪ ﺑﺮﺍﻱ ﭘﺨﺖ ﻧﻴﺎﺯ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﻴﻦ ﺩﻩ ﺗﺎ ﭘﺎﻧﺰﺩﻩ ﺩﻗﻴﻘﻪ ﺍﺳﺖ.

ﺑﺮﺧﻲ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖﻫﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﻧﻬﺎ ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﭘﺨﺖ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻋﺒﺎﺭﺕﺍﻧﺪ ﺍﺯ:

ﭘﺎﮔﺸﺎﻳﻲ ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ : ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﭘﺎﮔﺸﺎﻳﻲ ﻋﺮﻭﺱ ﻭ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻣﻲﭘﺰﻧﺪ.

ﺩﻭﺭﻩ ﺑﺎﺭﺩﺍﺭﻱ : ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺍﮔﺮ ﺯﻥ ﺁﺑﺴﺘﻨﻲ ﻧـﺰﺩ ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﻛـﻪ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﺗﻬﻴـﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨـﺪ، ﺭﻓﺘـﻪ ﻭ ﺩﺭ ﻣﺨﻠﻮﻁ ﻛﺮﺩﻥ ﻣﻮﺍﺩ ﺗﺸﻜﻴﻞﺩﻫﻨﺪﺓ ﺁﻥ ﻛﻤﻚ ﻛﻨﺪ، ﻧﻮﺯﺍﺩﻱ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺩﻧﻴﺎ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺁﻭﺭﺩ ﭼﺸـﻢ ﻭ ﺍﺑﺮﻭﻱ ﺳﻴﺎﻩ ﺧﻮﺷﮕﻞ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺩﺍﺷﺖ.

ﺣﻤﺎﻡ ﺯﺍﺋﻮ : ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺣﻤﺎﻡ ﺭﻓﺘﻦ ﺯﺍﺋﻮ، ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﭘﺨﺖ ﻭ ﺗﻮﺯﻳـﻊ ﻛـﺎﭼﻲ، ﻧﺎﻫـﺎﺭ ﻣﻔﺼـﻠﻲ ﺍﺯ ﻃـﺮﻑ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺯﺍﺋﻮ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺩﻳﺪﻩ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﻣﻤﻜﻦ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ، ﭼﻨﺪ ﮔﻮﻧﻪ ﻏﺬﺍ ﺩﺭﺳﺖ ﻛـﺮﺩﻩ ﻭ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﺷﻮﺩ؛ ﻭﻟﻲ ﻧﻈﺮ ﻏﺎﻟﺐ ﻭ ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳـﺖ ﻛـﻪ ﻏـﺬﺍﻱ ﺍﺻـﻠﻲ »ﻛﻮﻓﺘـﻪ« ﺑﺎﺷﺪ. ﺑﻬﺎﺭﻱﻫﺎ ﻣﻌﺘﻘﺪﻧﺪ ﺗﻬﻴﻪ ﻭ ﺧﻮﺭﺩﻥ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺩﺭ ﺍﻳـﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﻋـﺖ ﺧـﻮﺵﻳﻤﻨﻲ ﻭ ﺑﺮﻛـﺖ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﻣﻲﺑﺎﻳﺴﺖ ﺯﺍﺋﻮ ﻧﺎﻫﺎﺭ ﺑﺨﻮﺭﺩ ﻭ ﻭﻗﺘﻲ ﻏﺬﺍﻱ ﺍﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷـﺪ، ﺑـﺮﺍﻱ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﻭ ﺣﺎﺿﺮﺍﻥ ﺳﻔﺮﻩ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺳﻔﺮﻩ ﺑﺮﺍﻱ ﻫﺮ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ، ﻳﻚ ﻛﺎﺳﻪ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﻣﻲﮔﻴﺮﻧﺪ ﻛﻪ ﺩﺍﺧﻞ ﺁﻥ ﻳﻚ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻭ ﻣﻘـﺪﺍﺭﻱ ﺁﺏ ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻣﻲﺭﻳﺰﻧﺪ. ﺩﺭ ﻛﻨﺎﺭ ﺁﻥ ﻧﻴﺰ ﺩﻭ ﻛﺎﺳﻪ ﻣﺎﺳﺖﺧﻮﺭﻱ ﻛﺎﭼﻲ، ﺑﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﻻﺯﻡ ﻧﺎﻥ ﻣﺤﻠﻲ، ﺳـﺒﺰﻱ ﺧﻮﺭﺩﻥ، ﻣﺎﺳﺖ، ﺗﺮﺷﻲ ﻓﻠﻔﻞ ﻭ ﭼﻨﺪ ﻗﺎﭺ ﺧﺮﺑﺰﻩ ﻣﻲﮔﺬﺍﺭﻧﺪ

ﺷﺐ ﻫﻔﺘﻢ ﺗﻮﻟﺪ ﻧﻮﺯﺍﺩ : ﺩﺭ ﺷﺐِ ﻫﻔﺖ ﺗﻮﻟﺪ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﻃـﺮﻑ ﺧـﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻧـﻮﺯﺍﺩ ﺍﺯ ﺍﻗـﻮﺍﻡ ﻭ ﻓﺎﻣﻴـﻞ ﺩﺭﺟـﻪ ﻳـﻚ ﻭ ﻧﺰﺩﻳﻜﺎﻥ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲﺷﻮﺩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺻﺮﻑ ﺷﺎﻡ ﺑﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻧﻬﺎ ﺑﻴﺎﻳﻨﺪ. ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﺑﺎ ﺻﺮﻑ ﻣﻴـﻮﻩ ﻭ ﺷﻴﺮﻳﻨﻲ ﺷﺮﻭﻉ، ﺳﭙﺲ ﻣﺮﺍﺳﻢ ﻧﺎﻣﮕﺬﺍﺭﻱ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﻲﺷﻮﺩ. ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﻏﺬﺍﻱ ﻣﻔﺼـﻠﻲ ﺑـﺮﺍﻱ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﺗﻬﻴﻪ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ. ﺍﮔﺮ ﻧﻮﺯﺍﺩ ﺍﻭﻝ ﭘﺴﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﻣﻬﻤﺎﻧﻲ ﻣﻔﺼﻞ، ﻛﻮﻓﺘـﻪ ﻣﻮﺳـﻮﻡ ﺑﻪ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑﭽﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﻣﻲﻛﻨﻨﺪ.

ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺑﺪﺭ : ﺩﺭ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻳﻜﻲ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻫﺎﻱ ﻣﻌﻤﻮﻝ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺑﺪﺭ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺑـﻮﺩ. ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﺳـﻴﺰﺩﻩﺑﺪﺭ ﻫﻤﻪ ﺍﻗﻮﺍﻡ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺰﺭﮒﺗﺮ ﮔﺮﺩ ﺁﻣﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻏﻴﺮ ﺍﺯ ﻏﺬﺍﻫﺎﻱ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﻭ ﺗـﻨﻘﻼﺕ، ﻛﻮﻓﺘﻪ ﻫﻢ ﻣﻲﺧﻮﺭﺩﻧﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﺩﺭ ﺳﺎﻟﻴﺎﻥ ﻗﺒﻞ، ﺭﻭﺯ ﺳﻴﺰﺩﻩ ﺑﺪﺭ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﺓ ﺗﺎﺯﻩﺩﺍﻣـﺎﺩ ﻣﻬﻤـﺎﻧﻲ ﻣﻔﺼـﻠﻲ ﺗﺮﺗﻴـﺐ ﻣﻲﺩﺍﺩﻧﺪ. ﺍﺯ ﻃﺮﻑ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﺓ ﻋﺮﻭﺱ ۱۵ ﺗﺎ ۲۰ ﻧﻔﺮ ﻭ ﺍﺯ ﻓﺎﻣﻴﻞﻫﺎﻱ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻧﻴـﺰ، ﻫﻤـﺎﻥ ﺗﻌـﺪﺍﺩ ﺩﻋﻮﺕ ﻣﻲﺷﺪﻧﺪ. ﻏﺬﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺍﻏﻠﺐ ﻛﻠﻪ ﭘﺎﭼﻪ ﺑﻮﺩ. ﺑﻌﻀﻲ ﻫﻢ ﻛﻮﻓﺘﻪ ﺗﻬﻴﻪ ﻛﺮﺩﻩ ﻳﺎ ﺑﺮﻧﺞ ﻭ ﮔﻮﺷﺖ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺻـﺮﻑ ﻧﺎﻫـﺎﺭ ﺑـﻪ ﺑـﺎﻍ ﻭ ﺻـﺤﺮﺍ ﻣـﻲﺭﻓﺘﻨـﺪ. ﺑﺮﺧـﻲ ﺍﺯ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩﻫﺎ ﺷﺐ ﻧﻴﺰ ﺩﺭ ﻛﻠﺒﻪﻫﺎﻱ ﺻﺤﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻣﺎﻧﺪﻧﺪ.

ﺷﺎﻡ ﺻﻠﻮﺍﺕ : ﺩﺭ ﺩﻫﻪﻫﺎﻱ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻬﺎﺭ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻛﺎﺭ ﺑﻴﻞ ﺯﺩﻥ ﺑﺎﻍ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺑﻪ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻣﻲﺭﺳـﻴﺪ، ﻛﺎﺭﮔﺮﺍﻥ، ﺑﻴﻞﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﻋﻤﻮﺩﻱ ﺑﺮ ﺭﻭﻱ ﭘﺸﺘﺔ ﺁﺧﺮﻱ ﺑـﺎﻍ ﻓـﺮﻭ ﻣـﻲﻛﺮﺩﻧـﺪ. ﺳـﭙﺲ ﺭﻳﺶﺳﻔﻴﺪ ﻳﺎ ﺑﺰﺭﮒ ﺣﺎﺿﺮ ﺩﺭ ﺟﻤﻊ ﺑﺎ ﺻـﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨـﺪ ﻣـﻲﮔﻔـﺖ: »ﺑﺮﻣﺤﻤـﺪ ﻭ ﺁﻝ ﻣﺤﻤـﺪ ﺻﻠﻮﺍﺕ«، ﺣﺎﺿﺮﺍﻥ ﻫﻢ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺏ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻫﻲ ﺍﻭ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﻱ ﺑﻠﻨﺪ ﺻﻠﻮﺍﺕ ﻣﻲﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻧﺪ. ﺑﻌـﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻴﻞﻫﺎ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺻﺎﺣﺐ ﺑﺎﻍ ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻣﻲﺍﻓﺘﺎﺩﻧﺪ. ﺁﻥ ﺷﺐ ﺗﻤﺎﻡ ﻛﺴـﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﻍ ﻛﺎﺭ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻣﻬﻤﺎﻥ ﺻﺎﺣﺐ ﻛﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﻭ ﺻﺎﺣﺐ ﻛـﺎﺭ ﻣﻮﻇـﻒ ﺑـﻮﺩ ﺑـﺮﺍﻱ ﺗﻤﺎﻡ ﺁﻧﻬﺎ ﺗﺪﺍﺭﻙ ﺷﺎﻡ ﺑﺒﻴﻨﺪ. ﺍﻳﻦ ﺷﺎﻡ، »ﺷﺎﻡ ﺻﻠﻮﺍﺕ« ﻧﺎﻣﻴﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﺷﻜﺮﺍﻧﺔ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﻛﺎﺭ ﺑﻴﻞﺯﻧﻲ ﺑﺎﻍ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺩﺍﺩﻩ ﻣﻲﺷﺪ. ﺩﺭ ﺩﻫﻪﻫﺎﻱ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﺑﺎﻏﺪﺍﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﺷﺐ ﺑﺎ ﻏﺬﺍﻫﺎﻳﻲ ﻣﺎﻧﻨـﺪ ﺁﺑﮕﻮﺷﺖ ﻳﺎ ﻛﻮﻓﺘﺔ ﻛﺎﺭﮔﺮﻱ ﺍﺯ ﻣﻬﻤﺎﻧﺎﻥ ﭘﺬﻳﺮﺍﻳﻲ ﻣﻲﻛﺮﺩﻧﺪ.

ﺳﻠﻴﻢ ﺳﻠﻴﻤﻲ ﻣﺆﻳﺪ

انتهای پیام/