حمام در باور مردم بهار

حمام در باور مردم بهار

با توجه به قدمت شهر بهار از نظر تمدنی و سابقه طولانی آنها در شهر نشینی باعث شده تا در مورد تمام آنچه تاسیسات شهری محسوب می شوند، باورها و اعتقادات خاص خود را داشته باشند. در این نوشتار به میمنت و مبارکی ثبت کهنه حامام در فهرست آثار ملی ایران برخی از این باورها و پندارهای مربوط به حمام در بین بهاری ها ارایه می شود.

حوله حمام در باور مردم بهار : بهاری ها در زمان خواب حوله حمام را بر روی خود و دیگران نمی اندازند. به باور آنها این عمل بدشگون بوده و باعث بیچارگی و حتی مرگ کسی می شود حوله روی آن انداخته اند. در بهارقدیم بر روی فردی که مرحوم می شد، حوله می انداختند.

لنگ حمام در باور مردم بهار : اگر کسی از لنگ حمام بجای روسری یا چادر استفاده نماید. دچار بدبختی و فقر می شود. برخی هم بر این باورند که آن زن از چشم همه می افتد و او را بد می بینند. اگر کسی با لنگ حمام صورت و پیشانی خود را خشک یا تمیز نماید، بی آبرو می شود و به او تهمت و بهتان می زنند. اگر کسی لنگ حمام به سر خود بی اندازد آبروی او صدمه می بیند. اگر کسی بودن لنگ به حمام برود بر این باورند که آن فرد بی آبرو خواهد شد. اگر کسی لنگ حمام خود را به شخص دیگری بدهد، بر این باورند که صاحب لنگ بی آبرو می شود. چون لنگ آبروی صاحبش محسوب می شود و اگر لنگ را به کسی دیگر بدهد انگار آبرویش را داده است.

اولین حمام زائو : بعد از اولین زایمان که زائو را به حمام می برند ابتدا کف حمام را کاملاً می شویند. سپس سینی بزرگ مسین را که از قبل آماده نموده اند. در محلی که برای زائو در نظر گرفته اند قرار داده و سپس دلاک حمام تخم مرغی محلی را در داخل آن می شکنند. بعد زائو در داخل سینی می نشیند. تخم مرغ محلی باعث می شود تا چرک و عفونت داخل شکم و رحم و باقی مانده عفونت های بعد از زایمان موجود در شکم را که اصطلاحاً سیم (همان عفونت) شده را بیرون بکشد. علاوه بر آن دلاک حاضر در حمام، تخم مرغی محلی را بر سر زائو می شکند تا زائو با آن سر خود را بشوید. به باور آنها در زمان بارداری زائو تمام توان و قوت خود را از دست داده و به همین دلیل یکی از نقاطی که بی جان و پوک می شود کله زائو است. شکستن تخم مرغ محلی بر سر او توان و انرژی از دست رفته را به سر زائو باز می گرداند.

جادو با صابون حمام : در قدیم بیشتر مرده ها را با صابون شستشو می دادند. برخی از مردم برای انجام جادو باقیمانده صابون را از غسالخانه می ربودند و سپس آن را به حمام برده در زیر پای افرادی که می خواستند آنها را جادو نمایند می گذاشتند. این کار معمولاً برای انداختن یک نفر از چشم دیگری یا باعث جدایی زن و شوهر ازهم و یا انداختن دعوا و نفاق بین یک یا چند نفر و از این قبیل امور انجام می شد. به همین دلیل بیشتر از سدر و کافور استفاده می کنند. سلیم سلیمی موید

انتهای پیام